Na szczególną uwagę zasługują dwa: biżuteria naszyjnik, cztery naramienniki i dwie bransolety. Gablota na środku sali. Drugi to zapinka w kształcie tarczy, dwa naszyjniki, bransoleta, grot włóczni wzmocniony tulejką, epoka brązu( 2200-700 r.p.n.e.) lub oszczepu, przedmiot o nieokreślonym przeznaczeniu i obusieczny wydłużony topór z otworem na stylisko epoka brązu. Prezentowany jest także kamienny toporek z okresu neolitu. Prezentowany jest także owalny tłok pieczęci datowany na wiek XVII- XVIII. Na płytce pieczęci wyobrażenie serca przebitego strzałą z „ drzewem z którego piją rajskie ptaki”. Po bokach pieczęci inicjał: D i G. Powyżej znajduję się gałka z otworem do zawieszenia. Późnośredniowieczne szlufki do Pasa XIV- XV wiek. Pierwszy z przedstawieniem pary małżeńskiej drugi z przedstawieniem mężczyzny ubranego w tunikę. Prawdopodobnie służyły one do zawieszania sakiewki na pasie. Arabski Dirham moneta wybita za czasów dynastii samanidzkiej prawdopodobnie za panowania Ismaila IBN Ahmada. Datowanie wiek IX-X. Materiał: srebro. Na awersie napis: LA ILAHA ILLA ALLAHU WAHADU LA SARIKA LAHU- NIE MA BOGA PRÓCZ ALLAHA JEDYNEGO NIE MA ON TOWARZYSZA.
Róg tura znaleziony na plaży w Łukęcinie nad morzem Bałtyckim w 2016 roku. Ostatni Tur na ziemiach polskich padł w 1627 roku w Puszczy Jaktorowskiej na Mazowszu. Waga rogu to 3,5 kg.
Tury są gatunkiem wymarłym. Najstarsze wizerunki turów spotykamy na ścianach jaskiń min. na słynnych malowidłach z jaskini Lascaux. Skarb z epoki brązu znaleziony w Karnicach zawiera min. guzy- krępulce. Są to okrągłe tarczki, które tworzyły rodzaj ozdoby rzędu końskiego. Guzy, krępulce znane są przede wszystkim z terenu południowych Niemiec, środkowych Czech i Węgier. Najstarsze znaleziska z Europy Środkowej pochodzą z drugiej połowy III okresu epoki brązu. Tego typu zabytki odkrywa się również w zespołach grobowych m.in. z polskiego stanowiska w Samborowicach.