Willę wzniesiono jako lekki budynek kurortowy pod koniec XIX w. W 1919 r. została nieoficjalnie wykupiona przez przedstawiciela polskiego rządu – Mieczysława Jałowieckiego i przeznaczona na mieszkania dla polskich urzędników. W 1926 r, po przejęciu półwyspu przez Polskę, budynek zaadaptowano na potrzeby kadry oficerskiej Wojskowej Składnicy Tranzytowej. Do końca sierpnia 1939 r. kwaterowali w niej mjr. Henryk Sucharski i kpt. Franciszek Dąbrowski. W trakcie wrześniowych walk w 1939 r willa została nieznacznie uszkodzona. Budynek został rozebrany na przełomie 1939/1940 r. w trakcie przymusowych prac wykonywanych przez polskich więźniów cywilnych.