Powstał ok. 1820 roku. Pochodzi z miejscowości Grzawa. Budynek konstrukcji słupowo-ryglowej, kryty gontem. Stoi na kamiennym cokole, na którym jest umieszczona szyna po której poruszają się żeliwne rolki umożliwiające obracanie budynku w kierunku wiatru. Obrotu dokonuje się przy pomocy długiej belki zwanej "dyszlem". Wnętrze wiatraka jest dwupoziomowe. Na wyższym znajduje się dębowy wał, na którego zewnętrznym końcu umocowane są skrzydła, wewnątrz zaś koło paleczne, gdzie podłączone są mechanizmy transmisyjne napędu, poruszające kamienie młyńskie. Ponadto umieszczono tu czyszczarkę do zboża oraz odsiewacz do mąki. Wiatrak został przeniesiony do muzeum w 1964 roku i oddany do ekspozycji w roku 1975.