Zbudowana w 1887 przez Andrzeja Badurę w Goleszowie jako drewniany  dom rodzinny  o konstrukcji przysłupowej. Budynek  na rzucie prostokąta, z dłuższą osią usytuowaną wzdłuż drogi, posadowiony na podmurówce wykonanej z kamienia polnego. Ściany zestawione w konstrukcji zrębowej. Dach dwuspadowy ze ściętymi naczółkami, kryty gontem. Przeniesiony do muzeum i posadowiony na jego terenie w 2008 r. Pod jednym dachem znajduje się chlew z osobnym wejściem od podwórza. Wyposażenie wnętrz nawiązuje do wystroju pomieszczeń zamieszkiwanych przez rodziny wyznania ewangelicko-augsburskiego. W przelotowej sieni znajdują się wejścia do kuchni, dużej i małej izby, schody na strych oraz zejście do piwniczki.