Wieża-dzwonnica z Goli, II połowa XIX wieku

Wolnostojąca wieża to dawna dzwonnica kościelna; pozostałość drewnianego kościoła filialnego w Goli. Drewniany kościółek z wieżą, który według przekazu z 1679 roku, zbudował ewangelicki sołtys, już pod koniec XVIII wieku był bliski ruiny. Wieża była prawdopodobnie przystawiona do wcześniejszej bryły kościoła. Wybudowana została na rzucie prostokąta, w konstrukcji słupowo-ryglowej, oszalowanej na zewnątrz deskami. Na dachu pokrytym gontem zamocowany jest metalowy wiatrowskaz w formie chorągiewki z wyciętą datą „1871”. Wówczas zapewne odnowiono konstrukcję wieży po całkowitej rozbiórce budynku kościoła. Godnym uwagi jest wycięte z drewna nadproże łukowe nad wejściem do wieży. Wieża służyła jako dzwonnica związana z obrzędami religijnymi oraz jako wieża alarmowa, informująca o klęskach żywiołowych, zwłaszcza o pożarach. Wycięte pod okapem dachu otwory okienne pozwalały na lepsze rozchodzenie się dźwięków dzwonu. Wieża wewnątrz posiada jedno pomieszczenie z drabiną prowadzącą na górę. Po 1945 roku wieża bez dzwonu ulegała dewastacji a ratunkiem dla niej stało się przeniesienie do muzeum.